هفت سال بعد ، نجونجو و مووی پس از اتهامات مبنی بر اینكه اولی در تلاش برای غصب ریاست جمهوری بود ، از بین رفتند.
"شکار به دنبال خائن بود. مارتون فاش می کند: دشمنان نجونجو در پارلمان و جاهای دیگر به این وظیفه دست پیدا کردند.
غاز نجونجو پس از تشکیل کمیته قضایی پس از تشکیل کمیته قضایی به منظور بررسی ادعای رفتار خیانت پخته شد.
سرانجام ، كمیسیون حكم برائت را درمورد همه اتهامات علیه نجونجو برگرداند – به استثنای خیانت.
و به همین ترتیب پسر یك رئیس ارشد كه در لشكر واقع شده بود قدرت از زمان استقلال به طرز غیرقابل احتیاطی از دولت دور شد.
مورتون با نوشتن روی مووی ، خاطرنشان می کند که شکاف موی-نجونجو به مدت طولانی به پایان رسیده بود.
بین نجونجو و کیباکی ، معاون رئیس جمهور ، مبارزات قدرت واقعی بین رئیس جمهور و مردی که اکنون وزیر امور مشروطه بود ، پنهان شده بود. مورتون آشکار می کند:
موی – که نجونجو را در هنگام انتشار گزارش کمیسیون میلر در سال 1984 عفو کرده بود – بعداً نجونجو را منصوب کرد. به عنوان رئیس سرویس حیات وحش کنیا در سال 1998.
رابطه این دو گواه این است که هیچ دوست یا دشمن دائمی در سیاست وجود ندارد – این همه بقا یا حفظ خود است.